12 jaar ❤️

Toen ik nog geen moeder was, vond ik andere moeders een beetje overdreven als ze het hadden over hun 1e baby of new Born. Terwijl dat kind al 12 was hè 😉. En wat dacht je van de ‘geniet er maar van, de tijd gaat te snel en voordat je het weet worden ze te groot…..’ Ik vond dat zo overdreven en geneuzel. Watjes!
Als ik weer eens last van slapeloze nachten had van een krijsend kind, kon ik niet wachten totdat ze het huis uit ging.
Nu zegt men dat wijsheid met de jaren komt. Ik weet niet of het bij mij wijsheid of mildheid is. Ik weet wel dat ik zachter en sentimenteler word.
Dus… Daar kom ik. En doe deze post maar weg als je niet van dat emotionele gedoe houdt. 😉
MAAR, oh my! Wat gaat de tijd snel. Waar is dat prinsesje gebleven wat mij moeder maakte. Mijn baby. Mijn new Born. Onze liefdes baby! Ze is 12 jaar. En gaat over een maand al naar de middelbare school! Stop de tijd!
Zo… Lach je me al uit? Deze soms o zo harde, zakelijke tante! Het is eruit. Als het om mijn meisjes gaat ben ik dus ook zo een moeder geworden. Mijn eigen moeder ligt in een deuk op die wolk! Maar, I Love It.
En geen stress, ik heb nog genoeg dingen waar ik me mateloos aan kan irriteren. Maar dat terzijde.
Mijn zogenaamde baby. Ik wil dat ze groot wordt en gaat vliegen, maar ze moet ook voor altijd klein blijven. Mijn meisje.
Zo lastig soms ❤️